پایا

اصلا حوصله نوشتن را ندارم ،درس هایم روی هم تلنبار شده و تقریبا یک هفته دیگر باید بروم به جنگ غول امتحانات.برای همین اصلا دستم به کیبورد نمی رود ولی چه کنم که باید نوشت وگرنه دیر می شود و من می مانم و حسرتش.

پس

هوالمدبر.

این انتخابات هم تمام شد.الحمد لله به خوبی و خوشی و طعم شیرنش ،طعم تلخ اتفاقات سال 88 را از بین برد.

لذا به سنت یکی از دوستان تشکر می کنم از تک تک کسانی که در این تقریبا یک ماه به اینجا سر زدند و با هم به مذاکره ،مناظره و حتی بحث و خدایی ناکرده مجادله نشستیم.

تشکر می کنم از تمام کسانی که نظرشان 180 درجه با نظر من مخالف بود و تمام تلاش خود را کردند تا نظرم را تغییر دهند.

تشکر می کنم از ha7،ریحان،یاسین ،نفس ،شکرانه دغدغه مند ،بی قرار ودلنشین که از همه این دوستان چیزها یاد گرفتم زیاد .و کلام امیرالمومنین را در ذهنم زمزه می کنم که هر کس به من یک کلمه آموخت مرا بنده خود ساخت.

تشکر می کنم تمام کسانی که شاید هم نظر نبودیم اما وجوهات مشترک زیادی داشتیم.

تشکر می کنم از ارمینه،تیساپه،قواریر،روحیه انقلابی ،ساجده ،زینب سادات ،حسین آبادی ،بید مجنون و... که همه شان را مانند جان دوست دارم.

و تشکر می کنم از تمام کسانی که با من هم فکر بودند وبا هم هم نظر بودیم و هستیم و خواهیم بود.

تشکر می کنم از امید غروبی  و Mahda 313 ،ساقی ،مردی آمدو...

و تشکر می کنم  از تمام کسانی که نامشان اینجا نیست و تمام کسانی که در این مدت از این گذر گاه گذر کردند و دلشان نمی خواست نظر بگذارند یا اصلا حوصله اش را نداشتند.

و تشکر ویژه می کنم از فرد خاصی که بهش سر زدم ،بهم سر نزد و حتی کامنت هایم را هم تایید نکرد.

و تشکر ویژه تر می کنم از تمام ملت عظیم الشان ایران اسلامی که در خلق اینچنین حماسه سیاسی مد نظر مقام معظم رهبری سهیم بودند.

اما بعد

نامه ای دارم به دکتر روحانی که تقدیم خواهم کرد.